Poznajcie Stalingrad, ambitny radziecki krążownik liniowy zaprojektowany między innymi jako „zabójca krążowników”.
Stalingrad: krążownik liniowy dla ZSRR na erze VI
W pigułce:
- Dziewięć dział kalibru 305 mm!
- Bardzo wysoka penetracja pancerza
- Świetna bateria przeciwlotnicza
- Wysoka prędkość
- Słaba ochrona
- Brak samolotów zwiadowczych
Historia okrętu
15 maja 1941 r. Ludowy Komisariat Marynarki Wojennej ZSRR zatwierdził specyfikacje projektowe ciężkiego krążownika „Projekt 82”. Okręt został zaprojektowany jako jednostka wielozadaniowa, zdolna do walki z ciężkimi okrętami wroga, wspierania lekkich sił morskich, rozkładania min i niszczenia baterii nadbrzeżnych. Początkowo krążownik miał być uzbrojony w osiem dział kalibru 203 mm, potężną broń przeciwlotniczą, wyrzutnie torpedowe i cztery samoloty zwiadowcze. Jednak podczas wstępnego przeglądu planów wielu specjalistów uznało, że bateria główna kalibru 203 mm jest niewystarczająca dla okrętu tej wielkości. Zwiększenie kalibru głównego uzbrojenia dałoby okrętowi przewagę nad zagranicznymi krążownikami zaprojektowanymi zgodnie z traktatem waszyngtońskim, co było atrakcyjną koncepcją dla projektantów. Jednak prace nad tymi zmianami zostały przerwane przez operację Barbarossa, która oznaczała początek II wojny światowej dla ZSRR i wymagała natychmiastowej zmiany priorytetów.
Projekt został ponownie podjęty w 1943 roku, gdy przebieg wojny zaczął się zmieniać na korzyść ZSRR, a zadania i specyfikacje Stalingradu zostały dopracowane. W pierwszej zmianie planowana siła ognia została zwiększona do 220 mm, a następnie ponownie do 305 mm w 1947 roku, po tym jak rząd wyraził chęć posiadania silniejszego uzbrojenia. To właśnie przy tym kalibrze ostateczny projekt został zatwierdzony 31 sierpnia 1948 roku. Pierwszy okręt, Stalingrad, został zwodowany w Nikolaewie 31 grudnia 1951 roku, a budowa dwóch kolejnych krążowników rozpoczęła się w następnym roku. Jednak w 1953 roku, po śmierci J. W. Stalina, wszystkie prace nad krążownikami zostały wstrzymane, a częściowo zbudowane kadłuby zostały rozebrane na pochylniach. Kadłub samego Stalingradu został wykorzystany jako cel szkoleniowy dla różnych systemów uzbrojenia, w tym wczesnych pocisków rakietowych.
Przedstawiamy Stalingrad!
W kolejnej aktualizacji War Thunder pojawi się wysoce wyspecjalizowany okręt — krążownik liniowy Stalingrad! Charakteryzuje się doskonałą penetracją pancerza, imponującą prędkością, ale przeciętną ochroną. Najmocniejsze szklane działo radzieckiej floty pełnomorskiej — zobaczmy go!
Ostatecznie zatwierdzona koncepcja serii krążowników liniowych projektu 82 obejmowała trzy wieże SM-31 wyposażone w trzy szybkostrzelne działa kalibru 305 mm. Skuteczność pocisków AP i HE jest porównywalna z działami pancerników, oferując bardzo wysoką penetrację jak na swój kaliber. Ta imponująca siła ognia jest dodatkowo wspomagana przez zaawansowany zmechanizowany system ładowania, który zapewnia wysoką szybkostrzelność. Uzbrojenie pomocnicze Stalingradu składa się z sześciu podwójnych dział dwufunkcyjnych kalibru 130 mm, które będą dobrze znane kapitanom doświadczonym w posługiwaniu się powojennymi niszczycielami radzieckimi. Nie brakuje również baterii przeciwlotniczej, wyposażonej w dwadzieścia cztery działa kalibru 45 mm w sześciu poczwórnych stanowiskach oraz czterdzieści dział kalibru 25 mm w dziesięciu stanowiskach, co sprawia, że Stalingrad jest prawdziwą potęgą pod względem siły ognia.
Pomimo potężnego uzbrojenia, przypominającego niemal uzbrojenie pancernika, Stalingrad pozostaje krążownikiem, głównie ze względu na swoją prędkość, a w drugiej kolejności ze względu na pancerz. Stalingrad może osiągać prędkość 35,2 węzłów (65 km/h), co czyni ten krążownik jednym z najszybszych okrętów w swojej erze! Wszystko to ma jednak poważną wadę, a mianowicie pancerz. Aby utrzymać wysoką prędkość, trzeba było poświęcić ochronę, która została dodatkowo zmniejszona w wyniku zastosowania ciężkich wież i ich masywnych mechanizmów ładowania. Główny pancerz Stalingradu ma grubość zaledwie 180 mm i jest lekko nachylony. Wieże głównego kalibru wypadają nieco lepiej, mając grubość 240 mm, ale ogólnie ochrona nie jest imponująca. Pancerz Stalingradu jest podatny na prawie wszystkie działa w średnim i bliskim zasięgu, więc pamiętaj, aby polegać na dużej prędkości i trzymać się bardziej opancerzonych członków drużyny, aby zapewnić sobie ochronę, jednocześnie dobrze wykorzystując potężną siłę ognia dział Stalingradu z dużej odległości.
Szybki, zabójczy, ale podatny na uszkodzenia krążownik liniowy Stalingrad będzie czekał na utalentowanych i taktycznych dowódców, gdy pojawi się w ostatniej aktualizacji z 2025 roku. Bądźcie na bieżąco, mamy wam jeszcze mnóstwo pojazdów do pokazania. Do zobaczenia wkrótce w następnym devblogu!
Należy pamiętać, że charakterystyka tego okrętu może ulec zmianie przed dodaniem go do gry.
Możesz znacząco przyspieszyć badanie krążownika liniowego Stalingrad za pomocą tego zestawu:
Zestaw zawiera:
- Projekt 69I Sewastopol (ZSRR, Era VI)
- 3000 Złotych Orłów
- Konto premium na 30 dni
79,99€ SKLEP