Pociski MANPADS i przeciążenie: Szczegóły techniczne

Dziś eksperci z zespołu deweloperskiego War Thunder opowiedzą o technicznych aspektach obliczania efektu przeciążenia pocisków MANPADS.

Znaczna liczba raportów w ostatnim czasie odnosi się do dostępnego przeciążenia pocisków MANPADS: Igła, Stinger, Mistral i innych. Kompleksowe informacje na temat pocisków nie zawsze są dostępne, na przykład na temat stref zniszczenia celów manewrujących. Z tego powodu chcielibyśmy zauważyć, że analizując model lotu pocisków, przeprowadzamy analizę porównawczą z tymi strukturalnie podobnymi pociskami, w przypadku których informacje są rzeczywiście dostępne.

Wszystkie pociski MANPADS z celownikiem na podczerwień przedstawione w grze są konstrukcyjnie wykonane zgodnie z projektem aerodynamicznym “canard” ze sterowaniem za pomocą jednokanałowego schematu sterowania dla pocisku z toczącym się płatowcem. Para sterów służy do naprzemiennego sterowania pociskiem w nachyleniu i odchyleniu, a druga stała para służy jako stałe destabilizatory i ma na celu przesunięcie aerodynamicznego ogniska pocisku do przodu, bliżej środka masy.

image

Sekcja sterowania MANPADS 9M39. Źródło: “Техническая подготовка командира взвода ПЗРК 9К38 “Игла””, И. Акулов, В. Байдаков, А. Васильев, 2011.

To rozwiązanie konstrukcyjne opiera się na wymaganiach dotyczących rozmiaru i wagi i może znacznie zmniejszyć masę pocisku, dlatego znalazło zastosowanie w pociskach MANPADS i niektórych pociskach PPK. Jednak zastosowanie tego rozwiązania konstrukcyjnego prowadzi również do zmniejszenia średniego dostępnego przeciążenia i nakłada specjalne cechy na schemat sterowania powierzchnią sterową.

image

Sekcja sterowania MANPADS FIM-92 Stinger. Źródło: MANPADS. A Terrorist Threat to Civilian Aviation? B.I.C.C.

Przy jednokanałowym sterowaniu przekaźnikowym pocisku z toczącym się płatowcem, aby wytworzyć siłę sterującą w dowolnym kierunku lotu, stery są przesuwane przez mechanizm serwomotoru z jednej skrajnej pozycji do drugiej cztery razy na obrót pocisku. Ten schemat sterowania sterami umożliwia regulację powstałego przeciążenia, a tym samym zapewnia proporcjonalne naprowadzanie pocisku.

image

Źródło: “Техническая подготовка командира взвода ПЗРК 9К38 “Игла””, И. Акулов, В. Байдаков, А. Васильев, 2011.

Czas utrzymywania powierzchni sterowych w każdej pozycji określa wielkość i kierunek powstałego przeciążenia pocisku.

image

Zmiana wynikowych sił wzdłuż osi nachylenia i przechyłu oraz położenia sterów rakiety podczas manewru w płaszczyźnie nachylenia i wymagana wynikowa siła wynosząca 70% maksymalnej.

image

Zmiany sił wypadkowych wzdłuż osi skoku i przechyłu oraz położenie sterów pocisku przy braku wypadkowej siły sterującej

Jeśli konieczne jest wytworzenie maksymalnej siły wypadkowej, stery są odchylane dwa razy na obrót pocisku.

image

Zmiany wypadkowej siły wzdłuż osi przechyłu i obrotu oraz położenie sterów pocisku podczas manewru w płaszczyźnie przechyłu przy osiąganiu maksymalnej siły wypadkowej.

Sposób, w jaki zmienia się siła wypadkowa w płaszczyźnie manewru pocisku, można przedstawić w uproszczonej formie jako półfalę sinusoidy. Średnia siła wypadkowa w płaszczyźnie manewru w półokresie obrotu jest równa całce ze zmiany siły wypadkowej w płaszczyźnie manewru. Po podzieleniu przez całkę siły wypadkowej w płaszczyźnie manewru nieobracającego się pocisku płatowca w tym samym okresie czasu, otrzymujemy stosunek maksymalnego przeciążenia do średniego przeciążenia w okresie obrotu.

image

W związku z tym średnia siła wynikowa w połowie okresu obrotu dla pocisku z jednokanałowym systemem sterowania w trybie przekaźnika wyniesie 63,66% w porównaniu do tego samego nieobracającego się pocisku wykonującego manewr w płaszczyźnie powierzchni sterowych. Stosunek ten jest również taki sam dla średniego dostępnego przeciążenia do szczytowego, gdy stery znajdują się w płaszczyźnie manewru.

Ze względu na tę cechę, analizując zdolności manewrowe pocisków MANPADS, opieramy się nie tylko na maksymalnym przeciążeniu wskazanym w dokumentach, ale także na strefach rażenia broni i przeprowadzamy analizę porównawczą pocisków według masy i obszaru powierzchni aerodynamicznych. W przypadku pocisków MANPADS niezawodnie znamy możliwości manewrowe 9M39 z dostępnym przeciążeniem 10,2G, co potwierdza nie tylko przeciążenie w dokumentacji technicznej, ale także rozmiar stref rażenia i zabijania celów manewrujących.

image

Strefy rażenia 9M39 MANPADS na celu o prędkości 310m/s wykonującym manewr z przeciążeniem 8g.

W przypadku innych systemów MANPADS otwarte źródła wskazują na większe przeciążenia, takie jak 18, 20, a nawet 25 g w przypadku MANPADS Mistral 1. Jednak te systemy MANPADS mają tylko niewielkie różnice w obszarze powierzchni aerodynamicznych w porównaniu z 9M39, więc nie można oczekiwać wielokrotnego wzrostu średniego osiągalnego przeciążenia w porównaniu z 9M39. Uważamy, że nieco wyższe przeciążenie innych systemów MANPADS wynika głównie z nieco wyższej prędkości maksymalnej pocisków w porównaniu z pociskiem MANPADS 9M39. Dlatego zakładamy, że w przypadku MANPADS FN-6, FIM-92 i Mistral dokumenty wskazują szczytowe przeciążenie osiągnięte w momencie, gdy stery znajdują się w płaszczyźnie manewru. Przy takim założeniu średnie dostępne przeciążenie dla połowy cyklu obrotu tych MANPADS wyniesie 63% wartości szczytowej i będzie zgodne z danymi dotyczącymi dostępnego przeciążenia MANPADS 9M39.

W grze, ze względu na ograniczenia techniczne, nawet w przypadku jednokanałowego sterowania przekaźnikowego, używamy dwukanałowego proporcjonalnego sterowania pociskami. Dlatego maksymalne przeciążenie autopilota pocisków MANPADS w grze zostało ustawione na średnie przeciążenie prawdziwego pocisku w ciągu pół okresu obrotu. W karcie statystyk pocisku wyświetlamy również średnie przeciążenie dla półokresu obrotu pocisku, co daje graczom większe zrozumienie możliwości pocisku niż szczytowe przeciążenie, które jest osiągane tylko w momencie, gdy płaszczyzna powierzchni sterujących pokrywa się z płaszczyzną manewru pocisku.

Mając na uwadze powyższe, wprowadziliśmy następujące zmiany:

  • FIM-92 Stinger, ATAS(AIM-92) - dostępne przeciążenie zostało zwiększone z 10G do 13G. Dostosowano parametry autopilota, zmieniono dynamikę pocisków.
    Mistral, Mistral SATCP - zwiększono dostępne przeciążenie z 12G do 16G. Dostosowano parametry autopilota, zmieniono dynamikę pocisku.

Mamy nadzieję, że udało nam się ogólnie wyjaśnić zasady obliczania parametrów przeciążenia dla pocisków MANPADS w War Thunder, specyfikę ich implementacji oraz wyjaśnić różnicę między średnimi i szczytowymi wartościami przeciążenia na trajektorii lotu. Dziękujemy za przeczytanie.

1 Like

Jakie to jest głupie tłumacznie xD

W skrócie jeśli igła nie mogła to Stingery i Mistrale też nie mogły. Mimo źródeł potwierdzających możliwości zachodnich pocisków z-p.

Beka z tego wyjaśnienia tak samo beka z wyjaśnienia dlaczego Abramsy nie mogą dostać poprawionego i ulepszonego pancerza.

7 Likes

I jeszcze niech ktoś zaraz przyjdzie i powie, że russia bias nie istnieje.

ciekawe czy ktos juz wpadl na pomysl zeby do producenta napisac…
chyba ze 4 litery szczypia o kilka setek zestrzelonych latawcy i spore prawdopodobienstwo zestrzelenia nastepnych XD

a wlasnie… jaki dokladnie typ mistrala ma byc bo wspolczesna ulotka producenta dla mistral 3 podaje do 30 MISTRAL MANPADS | Ground Based Air Defence, MISTRAL SYSTEMS & LAUNCHERS | MBDA