Przed Wami Dunkerque, wiodąca jednostka typu składającego się z dwóch pancerników skonstruowanych na początku lat 30-tych XX wieku. Ich budowa miała na celu modernizację francuskiej floty, aby mogła ona stawić czoła zagrożeniom płynącym ze strony marynarek wojennych krajów ościennych.
Dunkerque: Pancernik dla Francji na erze VI.
W pigułce:
- Wysoka prędkość maksymalna!
- Potężna artyleria główna
- Nietypowe rozmieszczenie artylerii
- Przeciętny poziom obrony przeciwlotniczej
Historia pancernika
Po zakończeniu Wielkiej Wojny i podpisaniu Traktatu Waszyngtońskiego w 1922 r., Francja stanęła w obliczu trudnej sytuacji Marine Nationale. Z jednej strony drednoty sprzed I wojny światowej wymagały natychmiastowej wymiany, z drugiej – nowo podpisany traktat morski nałożył poważne ograniczenia na budowę nowych okrętów klas głównych. Ponadto, francuscy stoczniowcy musieli wziąć pod uwagę różne wymagania operacyjne i techniczne dotyczące przyszłego projektu, zwłaszcza mając na uwadze parametry włoskich i niemieckich odpowiedników. Projekt pancernika zmieniał się kilkukrotnie, ponieważ francuscy inżynierowie eksperymentowali z różnymi koncepcjami, które najlepiej spełniałyby określone wymagania dowództwa. Gdy plany nareszcie przybrały ostateczną formę, w 1932 r. zamówiono dwie jednostki, które miały stać się znane jako Dunkerque oraz Strasbourg. Stępkę pod wiodącą jednostkę typu położono wkrótce potem w stoczni w Breście. Dunkerque został następnie zwodowany w październiku 1935 r., a następnie pod koniec następnego roku wszedł do służby. Podczas krótkiej, międzywojennej służby okręt wziął udział w kilku manewrach morskich i odwiedził szereg portów.
W momencie wybuchu II wojny światowej, Dunkerque miał przede wszystkim polować na „pancerniki kieszonkowe” typu Deutschland. Do tego zadania został specjalnie zbudowany i wypełniał je do wiosny 1940 roku. Gdy działania militarne przeciwko Francji stały się coraz bardziej prawdopodobne, Dunkerque otrzymał rozkaz przebazowania do portu Mers-el-Kébir, gdzie miał być w gotowości do przeciwdziałania wszelkim operacjom sił włoskich. Jednak po tym, jak Francja skapitulowała w czerwcu 1940 r., siły brytyjskie rozpoczęły atak na francuską flotę w Mers-el-Kébir, aby zapobiec przejęciu przez Niemców jej okrętów. Poważnie uszkodzony Dunkerque został odholowany do Tulonu w celu przeprowadzenia poważnych napraw, te jednak postępowały bardzo powoli z powodu braku środków. Po opanowaniu Francji Vichy przez Niemców, załoga Dunkerque samozatopiła okręt, aby ten nie dostał się w ich ręce. Dunkerque pozostał w porcie aż do ostatecznego złomowania w 1955 roku.
Poznaj Dunkerque!
Dołączając do drzewka pełnomorskiej floty francuskiej, Dunkerque charakteryzuje się nowoczesna konstrukcją pancernika, co stanowi radykalne odejście od drednotów sprzed I wojny światowej. Dzięki zaawansowanemu systemowi artyleryjskiemu i unikalnemu układowi uzbrojenia, a także lepszej mobilności, Dunkerque wkrótce nie tylko stanie się groźnym przeciwnikiem w bitwach morskich, ale także słusznie zajmie swoje miejsce jako nowy, najlepszy francuski okręt floty pełnomorskiej. Czas na szczegóły!
W przeciwieństwie do większości innych okrętów wojennych w War Thunder, Dunkerque charakteryzuje się naprawdę wyjątkową konstrukcją. Zamiast rozmieszczenia uzbrojenia w mniej więcej równomierny sposób na całym okręcie, projektanci pancernika zdecydowali się na bardzo nieortodoksyjny układ. Umieścili całą artylerię głównego kalibru, składającą się z ośmiu armat 13” (330 mm), na dziobowej części jednostki. W rezultacie układ ten zawsze oznacza, że wszystkie główne działa okrętu mogą strzelać do pojedynczego celu, a także zapewnia doskonałe kąty ostrzału w przedniej półsferze.
Pobierz tapetę:
Szesnaście armat 5,1” (130 mm) baterii drugorzędnej jest rozmieszczonych w 3 poczwórnych i 2 podwójnych wieżach. Te działa mogą być szczególnie przydatne do odpierania ataków z bliskich dystansów mniejszych jednostek, takich jak niszczyciele lub kutry torpedowe. Małokalibrowa artyleria przeciwlotnicza pozostawia wiele do życzenia: tylko pięć podwójnych stanowisk nieautomatycznych działek kalibru 37 mm i karabiny maszynowe kalibru 13,2mm.
Ciekawostka: Okrętem, który uszkodził Dunkerque w akcji pod Mers-el-Kébir, był HMS Hood – ten sam krążownik liniowy, który krótko po wybuchu II wojny światowej wspólnie z bohaterem niniejszego bloga przeprowadził kilka patroli przeciwko niemieckim rajderom.
Jeśli chodzi o ochronę, projektanci francuscy położyli duży nacisk na wykorzystanie pochyłych płyt pancernych, aby zaoszczędzić na masie przy jednoczesnym zapewnieniu dobrego poziomu ochrony okrętu. W związku z tym Dunkerque posiada schemat opancerzenia „wszystko albo nic”, w którym główny pas pancerny ma 225 mm poszycia, a wieże i barbety są chronione odpowiednio przez 330 i 310 mm stali. W rezultacie ochrona pozostaje dość dobra na tle wrogich okrętów głównych klas. Jednak okręt nie powinien wdawać się w potyczki z silniej uzbrojonymi i opancerzonymi przeciwnikami.
Jeśli tak się stanie, Dunkerque ma jednego asa w rękawie: mobilność! Posiadając stosunkowo skromną wyporność jak na pancernik i bardzo mocną siłownię, może osiągnąć prędkość maksymalną tuż poniżej 30 węzłów (54,6 km/h). Ta cecha pozwala mu zarówno ścigać zwinniejszych przeciwników, jak i wymanewrować tych mocniejszych.
Dunkerque obrał kurs na bitwy morskie War Thunder i ma zacumować w portach wraz z wydaniem kolejnej dużej aktualizacji. W międzyczasie przeglądaj sekcję wiadomości, ponieważ nadal będziemy publikować nowe informacje jej dotyczące. Do tego czasu spokojnych mórz, kapitanowie!
Należy pamiętać, że charakterystyka tego okrętu może ulec zmianie przed dodaniem go do gry.